Το όνειρο του πολεμιστή - Γιάννης Χαρούλης
Με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1821, που σηματοδότησε την ελληνική επανάσταση για την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα 190 χρόνια μετά, ένιωσα την ανάγκη να σας μιλήσω όχι τόσο για τους πολεμιστές του χθες, αλλά του σήμερα. Μια ανάγκη που γεννήθηκε βλέποντας γύρω μου μαχόμενους πολίτες σε μια Ελλάδα που κλυδωνίζεται από την οικονομική κρίση. Πολεμιστές του αέρα, αλλά και της γης που για λίγα χρήματα θυσιάζουν την ψυχή τους για πράγματα ανεκτίμητα. Κι όταν λέω πολεμιστές μην πάει ο νους σας σε Έλληνες με όπλα στα χέρια που πολεμούν έναν εχθρό. Μιλάω για τους αγωνιστές της καθημερινότητας. Πολεμιστής δεν είναι μονάχα αυτός που πολεμά στα οχυρώματα και στις μάχες, πολεμιστής είναι κάθε εργάτης, αγρότης, ποιητής, μουσικός, λογοτέχνης, δάσκαλος, πατέρας, μάνα, νέος και γέρος, Έλληνας και μετανάστης που μάχεται ενάντια στην αδικία, σε κάθε είδους ανελευθερία και θέλει με την ψυχή του να ολοκληρωθεί το όποιο έργο έχει αναλάβει να επιτελέσει στην κοινωνία. Ο γνήσιος πατριωτισμός φαίνεται –κι αυτό να το θυμάστε-και εν καιρώ ειρήνης με της καρδιάς το πύρωμα.
Όλο αυτό το διάστημα βλέπω την Ευρώπη να μας πιέζει για τα χρέη μας που προήλθαν από την κακοδιαχείριση των πολιτικών ζητώντας ακόμα και να πουλήσουμε τα νησιά μας που με τόσο αίμα απελευθερώσαμε με την Επανάσταση του 1821 και απ’ την άλλη τον ελληνικό λαό έτοιμο να καταθέσει τον οβολό του για να μη χάσει την αξιοπρέπειά του και την εθνική του υπόσταση και σκέφτομαι… αν αυτό δεν είναι πατριωτισμός τι άλλο είναι. Αυτό που με φοβίζει είναι μήπως οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες πουλήσουν τώρα, όπως και τότε, για την εξουσία τους αγωνιστές.
Δεν είναι σκοπός μου να πολιτικολογήσω, αυτό που θέλω να σας πω και να ξεκινήσει η γιορτή μας είναι να αγαπάτε την πατρίδα σας χωρίς ίχνος εθνικισμού, όποια κι αν είναι αυτή, να οραματίζεστε την ανάπτυξή της, να παλεύετε μέσα την καθημερινότητά σας για ένα καλύτερο αύριο, σήμερα ως μαθητές αύριο ως πολίτες. Να πολεμάτε για τα υψηλά ιδανικά σ’ όποια θέση κι αν βρίσκεστε. Καμιά οικονομική κρίση και κανένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μην κάμψει το έργο σας. Κανένας έμπορας ονείρων να μην αφήσετε να καπηλευτεί το όραμά σας. Κρατήστε υψηλό το φρόνημα σας. Μην ξεκινάτε ηττημένοι τη μάχη της ζωής, γιατί «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Μην αφήσετε να σας κλέψουν τα όνειρα . Μάθετε να πολεμάτε γι’ αυτά.
Γιατί αν δεν πεθαίνεις για τις υψηλές ιδέες και τα όνειρά σου, όπως οι 300 του Λεωνίδα, οι ήρωες του 1821, οι αγωνιστές του ’40 κι όλοι οι ήρωες που πρόσφεραν το πολυτιμότερο αγαθό, τη ζωή τους, για την πατρίδα, γιατί άλλο αξίζει να πεθαίνεις;
